PHOTOGRAPHY WEBLOG

In de Volkskrant een artikel over de Canadese fotograaf William Wegman, die bekend werd door zijn geënsceneerde portretten van honden zoals zijn favoriete Fay Ray, een femme fatale met flaporen. Hij maakt deze portretten met een zeer zeldzame 50x60 cm Polaroid-camera die niet te koop is, slechts te huur bij Polaroid met bijbehorende technicus. In Europa moet je ervoor naar Praag.

Meer over William Wegman en zijn camera is hier te vinden, zo ook een interview met Wegman.

De nieuwe documentaire-film van Leni Riefenstahl, bekend als artistieke medewerkster van Adolf Hitler en het nazi-regime (Triumph des Willens), wordt in voor-première op Arte vertoond op donderdag 15 augustus.

De nieuwe film van de inmiddels hoogbejaarde Duitse fotografe/cineaste werd op locatie gedraaid in de onmetelijke wateroppervlakten van de Indische Oceaan. Riefenstahl ging tussen 1974 en 2000 ruim 2.000 keer in de oceaan filmen. De 45 minuten durende prent is de weergave van de duiktochten. Ze toont de schoonheid van koraalriffen in de Indische Oceaan en van vissen die nooit eerder gefotografeerd werden. Na 48 jaar afwezigheid is het de comeback van de cineaste.

In het verleden maakte Riefenstahl propagandafilms tot meerdere eer en glorie van nazi-Duitsland. Een van de bekendste is De triomf van de vrije wil over het congres van de nazi's in 1933 in Nürnberg. Na de Tweede Wereldoorlog zat ze een tijdlang gevangen. Ze kreeg het etiket van fascistische kunstenares opgeplakt en er rustte een taboe op haar werk, niet alleen in de Bondsrepubliek. Haar pogingen om in de jaren vijftig opnieuw films te draaien, stuitten op een hardnekkig njet van geldschieters.

Het werk van de Amerikaanse fotografe Diane Arbus (1923-1971) heeft veel invloed gehad op dat van latere fotografen. Haar frontale manier van fotograferen, met het model in het centrum van de compositie, is door veel jonge fotografen overgenomen. Schrijver Norman Mailer zei ooit over haar: "Giving a camera to Diane is like putting a live grenade in the hands of a child", een verwijzing naar een van haar beroemdste foto's "Child with a toy hand grenade in Central Park, N.Y.C.".

Arbus' oeuvre bestaat veelal uit portretten van mensen met afwijkingen. Op de expositie van foto-aanwinsten uit de laatste 10 jaar in het Stedelijk Museum is Arbus' invloed goed te zien.

Meer over Diane Arbus is te lezen bij Masters of Photography.

Een Taiwanese professor die op zondag 14 juli werd vermoord op de parkeerplaats langs de E19 in Ruisbroek (België), is mogelijk het slachtoffer geworden van zijn onstuitbare drang om alles te fotograferen. Speurders houden er rekening mee dat de 66-jarige geleerde op de parkeerplaats een kiekje nam van louche heerschappen die dat niet op prijs stelden. Omstaanders zagen dat de man in de minuten voor zijn dood werd gefouilleerd door een gezelschap keurige heren in maatpak. Waarop het slachtoffer in het struikgewas werd gesleurd en doodgeslagen. De daders zijn voorlopig onvindbaar.

Hsien-Mou Shih was professor economische wetenschappen in de Taiwanese hoofdstad Taipei en Parijs. In zijn vrije tijd maakte hij lange reizen door Europa. De man was gepassioneerd door fotografie. Gerechtelijke bronnen zeggen dat hij «werkelijk alles» op de gevoelige plaat vastlegde. Hij nam niet enkel foto's, hij filmde ook voortdurend: zichzelf al rijdend op de autoweg, beelden van verkeersborden... kortom alles en iedereen die hij op zijn weg tegenkwam. Dat heeft hij allicht ook gedaan toen hij stopte op de
parkeerplaats van het benzinestation TotalFina in Ruisbroek. Deze plek staat bekend als een ontmoetingsplaats voor allerlei louche figuren. Het is niet ondenkbaar dat de nietsvermoedende professor driftig aan het fotograferen sloeg toen er geboefte voor zijn lens liep.

Het gerecht vond een filmcamera en een fototoestel in de auto van het slachtoffer. Op de film staan beelden van de autowegreis, tussen Parijs en Brussel, die de professor in de uren voor zijn dood aflegde. Volgens zijn familie had de geleerde ook altijd een piepklein fototoestelletje in zijn zak zitten. Dat werd niet teruggevonden. Mogelijk stond daarop het fotomateriaal dat zijn belagers meenamen. Het gerecht is intussen nog altijd op zoek naar getuigen.

De eerder dit jaar overleden portretfotografen Paul Huf en Yousuf Karsh waren beiden graag geziene gasten bij Prins Bernhard en Prinses Juliana. Karsh fotografeerde hen al in 1941, Huf in de jaren vijftig en zestig. Toen Karsh in 1973 langskwam op Soestdijk kon hij gelijk even de lampen van Huf lenen voor een portretsessie. Foto's van beiden zijn te zien in de tentoonstelling 'EEN KONINKLIJK FOTOALBUM, DEEL III' in Paleis het Loo Nationaal Museum.

Een anecdote:

Paul Huf ging een keer op Soestdijk Bernhard en Juliana en hun dochters fotograferen. Hij was druk in de weer met een lamp zus en een lamp zo, hij maakt eens een polaroid om te kijken of het goed is. Zegt Bernhard: Herr Huf, heeft u al een datum in uw agenda geprikt waarop u de foto gaat maken?''

De opmars van de digitale fotocamera kan door veranderd cameragebruik een bedreiging voor de geschiedschrijving betekenen. Gemiddeld maakt een bezitter van een digitale camera 50% meer foto's dan iemand met een gewoon toestel. Driekwart van de beelden wordt echter nooit afgedrukt. Dat is verontrustend, want fotografie speelt een belangrijke rol bij het vastleggen van sociale geschiedenis en familiegebeurtenissen, zo zegt conservator Russell Roberts van het Britse National Museum of Photography over het groeiende gebruik van digitale camera's. Hij is bang dat er door het huidige gebruik van deze toestellen steeds meer belangrijk historisch bronmateriaal verloren gaat.

Van de Europeanen die een camera gebruiken bezit 14% een digitaal apparaat. Koplopers zijn Nederlanders en Italianen met 16%. Vorig jaar werden er in de wereld 12,4 miljard digitale foto's gemaakt. Slechts een kwart werd afgedrukt. Aangezien uit prognoses blijkt dat in 2005 het aantal gemaakte digitale opnamen stijgt naar 30 miljard, zouden er dan 22 miljard afbeeldingen verloren gaan of niet worden afgedrukt.

Vandaag in Trouw een In Memoriam voor Wubbo de Jong, en een artikel over hem in het AD.

Wubbo de Jong, fotograaf van Het Parool, is zondagmorgen in zijn woonplaats Amsterdam aan een hersentumor overleden. De laatste dertig jaar was De Jong (56) de beeldbepalende fotograaf van deze krant en een van de belangrijkste Nederlandse fotojournalisten. Vele prijzen sleepte hij in de wacht voor de krant. In 1990 won hij de Zilveren Camera met 'de kus van Brasov', een foto van een terugkerende Roemeense soldaat die op het station door zijn liefje wordt begroet. In 1991 werd hij gekozen tot Fotojournalist van het Jaar. Mede door zijn enthousiasme als bestuurslid is Naarden uitgegroeid tot het grootste en belangrijkste fotofestival van Nederland.


Meer in de Volkskrant en Het Parool. Ook reacties op zijn overlijden in Het Parool.

U kunt uw condoleances kwijt in zijn eigen Gastenboek.

De fotojournaliste Ami Vitale (Getty Images) toont op een sobere, maar mooi vormgegeven website nieuwsfoto's van over de hele wereld: India, Kosovo, Midden-Oosten, Angola, Argentinië, Praag en Mauretanië. Haar werk verscheen in grote publicaties waaronder Time, Newsweek en New York Times. Zeker een surfstop waard.

Meer informatie over (en foto's van) Ami Vitale bij Photobetty.